طریق شیخ صدوق به رومی بن زراره

[ویکی فقه] طریق شیخ صدوق به رومی بن زرارة، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به طریقی گفته می شود که شیخ صدوق روایات رومی بن زرارة را از آن طریق نقل کرده است.
طریق شیخ صدوق به رومی بن ذرارة به ترتیب زیر است: ۱ - جعفر بن محمد بن مسرور۲ - حسین بن محمد بن عامر۳ - عبدالله بن عامر۴ - محمد بن ابی عمیراز رومی بن زراره
ارزیابی
محقق استرآبادی: در طریق شیخ صدوق به رومی بن زراره، جعفر بن محمد بن مسرور است که در کتب رجال مذکور نیستمرحوم قهپایی: سند صحیح است. مرحوم محمدتقی مجلسی: طریق حسن است و خبر حسن و یا صحیح است به جهت این که جعفر از مشایخ اجازه استمحدث نوری: رومی بن زراره ثقه و خبر صحیح استآیت الله خویی: طریق شیخ صدوق به علت مجهول الحال بودن جعفر بن محمد بن مسرور ضعیف است.
اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواه، ج۲، ص۵۳۴.
۱. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواه، ج۲، ص۵۳۴.۲. ↑ مجلسی، محمدتقی، روضة المتقین فی شرح من لایحضر الفقیه، ج۱۴، ص۱۱۸.
...

💡 اين روايت را كافى نيز به سند خود از زراره از ابى جعفر (عليه السلام ) در ضمنحديثى نقل كرده كه فرمود: رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود: هر مولودىبر فطرت متولد مى شود، يعنى بر اين معرفت كه آفريدگارش خدا است....

💡 و نيز در تفسير عياشى در روايت عبد اللّه بن بكير از زراره از يكى از دو امام باقر وصادق (عليهماالسلام ) آمده كه فرمود: شب بيست و سوم همان شب جهنى است، و حديث جهنىاين است كه گفت: به رسول خدا(صلى اللّه عليه و آله و سلم ) عرضه داشتم:منزل من 566

💡 مؤ لف: اين روايت از روايات معروف است، عياشى آن را از بكير و زراره از امام باقر(عليه السلام ) و در سندى ديگر مثل آن را از عبدالله بن سليمان از ابى جعفر روايت كرده، و در معناى آن و معناى روايت سابق رواياتى ديگر هست.

💡 در كتاب ((توحيد)) به اسناد خود روايت كرده است كه زراره از امام صادق عليه السلامدرباره حالت غشى كه هنگام نزول وحى به رسول خدا صلى الله عليه و آله دست مى دادپرسيد. فرمود: اين حالت زمانى بود كه ميان آن حضرت و خداوند هيچ كس فاصله نبود وخداوند بر آن حضرت تجلى مى نمود. سپس با حالت خشوع فرمود: اى زراره، نبوت وخبرگيرى (از آن عالم ) همين است.(841)

💡 777 - زراره گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: به راستى كههرگاه بنده مرتكب گناهى شود از صبحگاهان تا شامگاه به او فرصت داده مى شود پساز خداوند طلب مغفرت نمود چيزى بر عليه او نوشته نمى شود.