طرق شیخ طوسی به حسن بن محمد بن سماعه

حديث: 1 حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنهقال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن ابراهيم بن هاشم عن عمرو بن عثمان عن صباحالحذاء عن سماعه بن مهرآن قال قال ابوالحسن موسى عليه السلام من توضا للمغرب كانوضووه ذلك كفاره لما مضى من ذنوبه فى نهاره ما خلا الكبائر و من توضا لصلاهالصبح كان وضووه ذلك كفاره لما مضى من ذنوبه فى ليله ما خلا الكبائر.

و در تفسير قمى به سند خود از زرعه از سماعه روايت كرده كه گفت: من از آن جناب(ظاهرا امام صادق (عليه السلام ) است ) از جمله (و اقرضوا اللّه قرضا حسنا) پرسيدم، فرمود: منظور غير زكات است.

مؤ لف: اين روايت را شيخ نيز در امالى خود و برقى در محاسن خود ازفضيل از آن جناب روايت كرده اند، و روايت را از سماعه و از حمران از امام صادق (عليهالسلام ) آورده اند، و مراد از اينكه نجات از ضلالتتاويل اعظم آيه باشد، اين است كه تفسير كردن آيه به چنين نجاتى دقيق ترين تفسيربراى آن است، چون كلمه تاويل در صدر اسلام بيشتر به معناى تفسيراستعمال مى شده، و مرادف آن بوده است.

مؤ لف: مرحوم شيخ طوسى نيز در تهذيب، اين روايت را از آن جنابنقل كرده، و به نقل تهذيب عبارت چنين آمده: عدس و نخود و غير ذلك و در كافى و تهذيبدر چند روايت از عمار بن مروان و سماعه از امام صادق (عليه السلام ) سؤ الهائى در بارهطعام اهل كتاب و آنچه از آن حلال است آمده، كه در پاسخ همه آنها كلمه حبوب آمده است.

و روايات زيادى از مزد حجامت كردن نقل شده است كه در بسيارى از مصادر وجود دارند. مگراينكه روايت سماعه مخالف آن است، لذا شيخ طوسى آن راحمل بر كراهت كرده است.(206)

و در كـافـى بـه سند خود از سماعه از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده كه فرمود:خداى تبارك و تعالى همه امور خود را به مؤ من واگذار كرده، ولى اين كه او خود را خواركـنـد به او واگذار ننموده، مگر نديدى كه خداى تعالى در قرآن كريم درباره فرموده:(و لله العـزة و لرسوله و للمؤ منين ) كه به حكم اين آيه مؤ من بايد عزيز باشد، وذليل نباشد.