طاهر تاتی

سینه چو صافی کنی مقیمِ خرابات باش که طاهر نظر به خیر گمارد

نوبهاران مفرش صدرنگ پوشد تا مگر دوستی از دوستان خواجهٔ طاهر شود

طاهر که خطاب تو بر از نام تو نیست در مملکت ایام چو ایام تو نیست

طاهر آن غوغای شهر آشوب را کز شکیب آرد برون ایوب را

نیست این را کرانه ‌ ای طاهر عذر آن گفت را کنم ظاهر

صدر زمانه ناصر دین طاهر آنکه هست در شان ملک آیتی از نصرت و ظفر