لغت نامه دهخدا
سنت پرستی. [ س ُن ْ ن َ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل سنت پرست.
سنت پرستی. [ س ُن ْ ن َ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل سنت پرست.
عمل سنت پرست
💡 بخود گویم دمادم من ز مستی که ای دل چند آخر بت پرستی
💡 بت پرستی میکنی در دیر تو وین همه گردان شده در سیر تو
💡 ذرهای گر طعم هستی باشدت کافری و بت پرستی با شدت
💡 چون بمستی میتوان رستن ز هستی لاجرم عاشقان را می پرستی به ز طاعات آمدست
💡 و گر خود پرستی شکم طبله کن در خانه این و آن قبله کن
💡 نشاید عاشقان را می پرستی کزان دیوانگی خیزد نه مستی