سطح ملخ

ابر اگر فیض کف بحر نوالت بیند از حیا پرده برین سطح مُرفع نکشد

شما افرشتگان از سطح منزل بگیرید اوج و گردید آسمانی

ز مژگان زد رقم چون چشم پر نور سواد عنبرین بر سطح کافور

همچنین جسم​ها ز سطح و خط است که مر آن را وجود از نقط است

کرده سطح آب را هر جا دو نیم همچو نیلی دیبه را مقراض سیم

سطح سپهر پر شود از ماه و آفتاب چون نور عارضت رود از روزن سقوف