ریل دندانه ای

می‌کند دندانه تیغ آتشین برق را خرمن حسنی که دارد خوشه‌چین از چشم پاک

گر سپر از موم باشد در دیار حفظ او تیغ خورشید قیامت را کند دندانه دار

اهل همت رخنه در سد سکندر می کنند این سبکدستان کلید فتح را دندانه اند

در گنج حقیقت را لبش مفتاح معنی شد زهی گنج و زهی گوهر، زهی مفتاح و دندانه

به جز شور علی آشفته نبود در دماغ من مرا از کاسه سر عشق تا بگشود دندانه