درون رگ تود

نهان آشکارای درون و برون خرد را به درگاه او رهنمون

درون خویش بپرداختم ز هر نقشی مگر وفای تو کندر میان جانم بود

برون نایم ازین گلزار هرگز چو خود را در درون غمخوار دارم

پس بگفتندی درون خانه در یوسفست این سو به سیران و گذر

ز گشت باغ چه خیزد ز گل چه بگشاید درون جان ز تو صد گونه خارخار مرا

خاک هستی مرا دادند بر باد فنا آب چشمم از برون و آتش دل از درون