حقه ٔ وافور

گسترش استفاده از وافور در ایران چنان زیاد بود که برخی از اعیان، اتاقی در منزل را به این منظور اختصاص داده و به آن «وافورخانه» گفته می‌شد.

استفاده از منقل و وافور، متداول‌ترین روش برای دود کردن تریاک است. در این روش، تریاک به وسیله زغال داغ، نزدیک به سوراخ حقه سوزانده می‌شود و دود ناشی از سوختن تریاک، پس از عبور از سوراخ حقه، وارد حقه شده و سرد می‌شود. سپس از طریق لوله چوبی به سیستم تنفسی فرد کاربر وارد می‌شود. از آنجا که میزان مصرف تریاک در صورت استفاده از وافور بسیار بیشتر از سایر روش‌های مصرف است، بنابراین مصرف‌کنندگان تریاک را در مقیاس «لول» (۱۶ تا ۲۰ گرم) یا سیر (۷۵ گرم) و در برخی شهرها (رفسنجان، کرمان، زرند،راور.شهربابک،بم) مثقال (۴/۶ گرم) تهیه می‌کنند.[نیازمند منبع]