توارد شهود

[ویکی فقه] اتفاق شاهدان را تَوارُد شهود گویند و از آن در باب شهادات سخن رفته است.
به اتفاق و وحدت نظر شاهدان بر آنچه بدان شهادت می دهند به لحاظ نوع عمل انجام گرفته، زمان و مکان آن، توارد شهود گفته می شود.
تَوارُد از شرایط پذیرش شهادت
از شرایط پذیرش شهادت، اتفاق شهود بر یک معنا به لحاظ نوع فعل، زمان و مکان آن است، اگر چه در لفظ اختلاف داشته باشند.در صورت اختلاف در محتوا، شهادت پذیرفته نخواهد شد و حتی در برخی موارد، آثاری بر آن مترتّب می گردد؛ مثلا در شهادت به زنا چنانچه شهود بر یکی از خصوصیات یادشده اتفاق نظر نداشته باشند، حدّ قذف بر ایشان جاری می شود.

💡 پس اينكه احساس مى كنيم كه ما غير از سر و پيكرمان هستيم، درست است وليكن صرف ايناحساس باعث نميشود بگوئيم پس (ما) غير از بدن و غير از خواص بدنى ما است، بلكه ازآنجا كه مركز اعصاب مجموعه اى است كه توارد ادراكات در آن بسيار سريع انجام مىشود، لذا هيچ آنى از آن غافل نمى مانيم.

💡 و اما اينكه گفتند: (بلكه از آنجا كه مركز اعصاب مجموعه اى است كه توارد ادراكات درآن بسيار سريع انجام ميشود و لذا هيچ آنى از آنغافل نمى مانيم الخ، سخنى است كه معناى درستى ندارد و شهودى كه از نفس خود داريم،به هيچ وجه با آن منطبق نيست ).

💡 اما عرضه به معناى مانعى كه سر راه در مى آيد، و همچنين عرضه اى كه نصب مى كنند،تا مانند هدف تيراندازى معرض توارد واردات پى درپى قرار گيرد.

💡 پنجم اينكه: از قضاياى حتمى و سنت جاريه الهى يكى اين است كه همواره ميان احسان وتقوى و شكر خدا، و ميان توارد نعمت ها و تضاعف بركات ظاهرى و باطنى ونزول و ريزش آن از ناحيه خدا ملازمه بوده و هر قومى كه احسان و تقوى و شكر داشتهاند خداوند نعمت را بر ايشان باقى داشته، و تا مردم وضع خود را تغيير نداده اند روزبروز بيشتر كرده است، همچنانكه آيات زير بدان اشاره مى كنند.

💡 عالم يك واحد مستمر ثابت سيال است، ثبات و بقاء او به تجدد وزوال باقى است و استمرار آن به توارد امثال منضبط است.