لغت نامه دهخدا
باب النجد. [ بُن ْ ن َ ] ( اِخ ) موضعی در مدینه: مغیره که او را «ادهی العرب » گفتندی گفت: زنهار که با علی ( ع ) بیعت مکنید و دیگری را اختیار کنید که کفایت است رسالت در بنی هاشم، تا ایشان بسقیفه رفتندو بر ابوبکر ابوقحافه بیعت کردند و فاطمه زهرا روزبیعت به باب النجد آمد و گفت... ( کتاب النقض ص 28 ).
