آیه «الحاق ذریه» در قرآن کریم، در سوره طور، آیه ۲۱، به پیوستن فرزندان مؤمنان به آنان در بهشت اشاره دارد. این آیه به‌عنوان یکی از نعمت‌های بهشتیان مطرح شده است. در این آیه آمده است: «وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ» که به معنای پیوستن فرزندان مؤمنان به آنان در بهشت است.
در تفسیر این آیه، مفسران نظرات مختلفی ارائه داده‌اند. برخی معتقدند که منظور از «ذریه» فرزندان مؤمنان است که در دنیا به سن بلوغ نرسیده و پیش از آن درگذشته‌اند. برخی دیگر بر این باورند که «ذریه» شامل فرزندان بالغی می‌شود که در دنیا مؤمن بوده‌اند. این اختلاف نظر در میان مفسران نشان‌دهنده اهمیت این آیه در فهم ارتباط نسل‌ها در آخرت است.
در مجموع، آیه «الحاق ذریه» به‌عنوان یک بشارت الهی، نشان‌دهنده رحمت و لطف خداوند به مؤمنان است که در آخرت، خانواده‌های مؤمن خود را در کنار یکدیگر خواهند دید. این آیه تأکید می‌کند که خداوند هیچ‌گونه کمبودی در پاداش اعمال مؤمنان وارد نمی‌کند و پیوستن فرزندان به آنان در بهشت، افزون بر نعمت‌های بهشتی است.
