[ویکی اهل البیت] آیه 2 سوره ماعون. فَذَٰلِکَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ این همان شخص (بی رحم) است که یتیم را (از در خود) به قهر می راند. همان که یتیم را به خشونت و جفا از خود می راند، این همان کس است که یتیم را بسختی می راند، او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند، او همان کسی است که یتیم را با خشونت می راند، For that is the one who drives away the orphan Then such is the (man) who repulses the orphan (with harshness),
جمله سازی با ایه 2 سوره ماعون
اين سوره تهديد كسانى است كه خود را مسلمان معرفى كرده اند ولى متخلق به اخلاقمنافقينند، از قبيل سهو از نماز، و ريا كردن دراعمال، و منع ماعون، كه هيچ يك از اينها با ايمان به روز جزا سازگارى ندارد.
371- در روايتى از امام صادق (عليه السلام )مى خوانيم: ماعون و امى و يا متاع زندگى است كه به عنوان قرض ياعاريه و در اختيار هماسه ها قرار مى گيرد، پس كسانى كه مى توانند وام بدهند و يالوازم زندگى، به طور عاريه در اختيار نزديكان بگذارند و منع كنند، واى بر آنها (كهمستحق غذاب آخرتند)
حق معلوم در آيه شريفه مالى غير از زكات است، كه پس از پرداخت حقوق واجب،مثل خمس يا زكات، بنامهاى بائنه، ماعون و يا زكات باطنى كه به خويشاوندان فقير وفقراء شيعه را با آن صله و كمك مى نمايند.
مؤ لف: در اين روايت ماعون به زكات هم تفسير شده، و اين تفسير از طرقاهل سنت نيز از على (عليه السلام ) روايت شده، نظير روايتى كه در الدر المنثور به اينعبارت آمده: (ماعون ) زكات واجب است كه از آن مضايقه مى كنند، و به نماز خويشخودنمايى و ريا مى كنند، و مانع زكات خود مى شوند.
13- قانون ماعون: در اين مورد قرآن مى فرمايد: فويل المصلين الذين هم عن صلاتهم ساهون، الذين هم يراءون و يمعونالماعون (426) و اى بر نمازگزارانى كه از نمازشان غفلت مى روزند،كسانى كه تظاهر و خونمايى مى كنند و از عاريه دادن لوازم مورد احتياج مردم خوددارى مىنمايند.