ایه 12 سوره احقاف

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 12 سوره احقاف. وَمِنْ قَبْلِهِ کِتَابُ مُوسَیٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ وَهَٰذَا کِتَابٌ مُصَدِّقٌ لِسَانًا عَرَبِیًّا لِیُنْذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَبُشْرَیٰ لِلْمُحْسِنِینَ
و پیش از قرآن کتاب تورات بر موسی که امام و پیشوای مهربان خلق بود نازل گردید و این کتاب قرآن مصدّق کتب آسمانی پیشین به زبان فصیح عربی نازل شده تا ستمکاران عالم را (از عذاب خدا) بترساند و نیکوکاران را بشارت (به رحمت ایزد) دهد.
در حالی که پیش از آن کتاب موسی پیشوا و رحمت بود، و این قرآن تصدیق کننده است در حالی که به زبان عربی ست تا ستمکاران را بیم دهد، و برای نیکوکاران بشارتی باشد.
و پیش از آن، کتاب موسی، راهبر و رحمتی بود؛ و این کتابی است به زبان عربی که تصدیق کننده است، تا کسانی را که ستم کرده اند هشدار دهد و برای نیکوکاران مژده ای باشد.
و پیش از آن کتاب موسی راهنما و رحمت بود. و این، کتابی است تصدیق کننده آن، به زبان عربی، تا ستمکاران را بیمی و نیکوکاران را مژده ای باشد.
و پیش از آن، کتاب موسی که پیشوا و رحمت بود (نشانه های آن را بیان کرده)، و این کتاب هماهنگ با نشانه های تورات است در حالی که به زبان عربی و فصیح و گویاست، تا ظالمان را بیم دهد و برای نیکوکاران بشارتی باشد!
And before it was the scripture of Moses to lead and as a mercy. And this is a confirming Book in an Arabic tongue to warn those who have wronged and as good tidings to the doers of good.
And before this, was the Book of Moses as a guide and a mercy: And this Book confirms (it) in the Arabic tongue; to admonish the unjust, and as Glad Tidings to those who do right.

جمله سازی با ایه 12 سوره احقاف

قوم عاد داراى دو گروه عاد اولى و عاد ثانى بودند كه عاد ثانى، هفتصدسال قبل از حضرت مسيح عليه السّلام در احقاف (منطقه اى در حجاز) يا يمن زندگى مىكردند.(83)
3- بيست و نه سوره اى كه داراى حروف مقطعه است به ترتيب، عبارت است از سوره هاى: بقره، آل عمران، اعراف، يونس، هود، يوسف، رعد، ابراهيم، ابراهيم، حجر، مريم،طه، شعراء، نمل، قصص، عنكبوت، روم، لقمان، سجده، يس، ص، مومن (غافر)،فصلت، شورى، زخرف، دخان، جاثيه، احقاف، ق و قلم.
اين همان تعبيرى است كه در آغاز سه سوره از سوره هاى (حم ) آمده است (مؤ من و جاثيهو احقاف ).
يعنى آيا بر پيامبران جز تبليغ آشكار چيز ديگرى است. و نيز فرموده است: و ما علىالرسول الا البلاغ. (نور/ 54 و عنكبوت / 18). يعنى و بر پيامبر جز تبليغ نمىباشد. و مانند آنها در سوره هاى آل عمران / 20، مائده / 92 و 99، رعد / 40، ابراهيم /52، النحل / 35، شورى / 48، احقاف / 35 و تغابن / 12.
عرض كرد: از احقاف عاد. بعد از آن گفت: ((وادى )) سياه و تاريكى را ديدم كه پر ازجغدها و بوم ها بود و به اندازه اى آن ((وادى )) بزرگ بود كه انتهاى آن ديده نمى شد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اعتبار
اعتبار
ظریف
ظریف
گوت
گوت
سلیطه
سلیطه