انگشت گنده

شداست پر گره اینکار واوفتان خیزان چنانکه باشد انگشت گاه عقد حساب

تا همچو آفتاب برآیی دگر ز شرق ما جمله دیده بر ره و انگشت بر حِسیب

چرخ را باز مه روی تو حیران دارد که مه یک‌شنبه انگشت به دندان دارد

چو وصف آن لب خندان رقم کنم فیّاض قلم ز حیرت انگشت بر دهان ماند

در آن مشعل که برد از شمع‌ها نور چراغ انگشت بر لب مانده از دور