اشکال مطلقات

ضمير در كلمه (بعولتهن ) به مطلقات بر مى گردد، ليكن، منظور از مطلقات همهزنان مطلقه نيست، بلكه حكم در اين آيه يعنى رجوع شوهر به همسرش در ايام عده،مخصوص طلاق رجعى است، و شامل طلاقهاى بائن نمى شود، و مشاراليه به اشاره(ذلك ) همان تربص، يعنى عده است، و اگر مطلب را مقيد كرد به قيد (ان ارادوااصلاحا - اگر در صدد اصلاحند)، براى اين بود كه بفهماند رجوع بايد به منظوراصلاح باشد،

آقاى ميرزا محمد تقى شيرازى - رحمه الله - براى استخاره هيچ نمى خواند،معلوم نبود آيا يك مرتبه يا اءلله مى گفت و يا نمى گفت. آيا مطلقات استخارهچنين استخاره اى را شامل مى شود؟!البته استخاره به معناى طلب تعيين و اختيار منظور است، نه استخاره به معناى طلب الخير.(624)

تذكر: سيره فقها و اصوليان در استنباط احكام فقهى از آيات الاءحكام، تقييد مطلقات وتخصيص عمومات برخى از آيات قرآن با مقيدات و مخصصاتى است كه در ساير آياتقرآن يافت مى شود.همچنين اگر در آيه اى احتمال نسخ (122) داده شود، ناسخ آن را درآيات ديگر جستجو مى كنند و به طور كلى از هر قرينه و شاهد قرآنى براى استنباطفروع فقهى از آيات الاءحكام قرآن كريم استفاده مى كنند.

اين آيه شريفه در باره تمام مطلقات است، چيزى كه هست، از اينكه حكم را وابسته بهصفت تقوا كرده، استفاده مى شود كه حكم وجوبى نيست، بلكه استحبابى است.