لغت نامه دهخدا
اشهب اخضر. [ اَ هََ ب ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اسب سبزخنگ. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به اشهب شود.
اشهب اخضر. [ اَ هََ ب ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) اسب سبزخنگ. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به اشهب شود.
اسب سبز خنگ
💡 کجا رانده او ادهم رهنورد شده عنبر اشهب آنجا به گرد
💡 ایستاد در برابر آن لشکر عبوس چونشاه نیمروز بر آن اشهب شموس
💡 بوی خلقش خاک را چون عنبر اشهب کند رنگ رویش، مشک را چون لل لالا کند
💡 مگر ندیدی آن صبحدم که زاد زمام فروخت گردون شمعی ز عنبر اشهب
💡 تیغ عشق آنگاه برکش از نیام پس برانگیز اشهب ذکر از مقام