احمد بن عبدالحسین نجفی جواهری، یکی از شخصیت‌های مهم و تاثیرگذار در تاریخ علم و دین در جهان اسلام به شمار می‌آید. وی در قرن نوزدهم میلادی به عنوان یک عالم بزرگ و فقیه شناخته شده است. جواهری همچنین به عنوان یک شاعر و ادیب، آثار ارزشمندی در زمینه‌های مختلف ادبی و دینی از خود به جای گذاشته است. این شخصیت برجسته، به ویژه در زمینه فقه و اصول دین، تأثیرات عمیقی بر روی نسل‌های بعدی گذاشت. وی با تکیه بر دانش عمیق خود، مباحث پیچیده فقهی را به زبان ساده و قابل فهم برای عموم مردم ارائه کرد. جواهری همچنین به انتقاد از برخی رویکردهای نادرست در جامعه دینی پرداخت و تلاش کرد تا اصول صحیح اسلامی را ترویج دهد. آثار او، همواره مورد توجه طلاب و دانشجویان علوم دینی قرار گرفته و به عنوان منابع معتبر در حوزه فقه و شعر اسلامی شناخته می‌شود. جواهری نه تنها به عنوان یک فقیه، بلکه به عنوان یک مصلح اجتماعی نیز شناخته شده است. او با ترویج علم و دانش، به دنبال ارتقاء سطح آگاهی جامعه و اصلاح روندهای نادرست بود. به همین دلیل، نام او در تاریخ علم و ادب اسلامی همواره درخشان و ماندگار خواهد ماند.
احمد بن عبدالحسین نجفی جواهری
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] جواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیت های این خاندان شیخ احمد، فرزند عبدالحسین جواهری، است.
جملاتی از کلمه احمد بن عبدالحسین نجفی جواهری
نواب‌صفوی در ۲۷ خرداد ۱۳۲۷ بانی تظاهرات عظیمی علیه دولت عبدالحسین هژیر بود. این تظاهرات به فاصله ۴ روز پس از به قدرت رسیدن هژیر به وقوع پیوست. تظاهرکنندگان نمایندگانی را که به هژیر رأی داده بودند، مذمت کردند و خواستار عزل او شدند.
ایران‌دخت تیمورتاش (۱۲۹۵-۱۳۷۰) از شاعران مشهور بجنورد و وابسته فرهنگی و مطبوعاتی سفارت ایران در فرانسه بود که با پشتکار بسیار، قاتل پدرش عبدالحسین تیمورتاش، یعنی دکتر احمدی و فعالان دیگر زمان رضاشاه را به محاکمه کشاند.
عبدالحسین برازنده (زادهٔ ۱۲۷۲ در اصفهان – درگذشتهٔ ۷ اسفند ۱۳۵۰ در اصفهان) آهنگساز و نوازندهٔ تار اهل ایران بود.
