ابیه سلطان

لغت نامه دهخدا

ابیه سلطان. [ ؟ س ُ ] ( اِخ ) از امرای رستم بیک بن مقصودبیک بن امیر حسن بیک. رجوع به حبط2 ص 333، 334، 335 شود.

جمله سازی با ابیه سلطان

💡 سلطان مسعود زمستان سال ۴۳۱ ه‍.ق را در نیشابور سپری کرد و سپس در جهت دستیابی به طغرل از آن شهر خارج شد.

💡 سلطان الفرحان (عربی: سلطان الفرحان؛ زادهٔ ۲۵ سپتامبر ۱۹۹۶) بازیکن فوتبال اهل عربستان سعودی است.

💡 به شیرش در شده خوبی مگر با جان برون آید گدا گر خود شود سلطان گدا را خو گدا باشد

💡 زه ‌ای‌سلطان‌ نشان سلطان که اندر مشرق و مغرب چو تو سلطان نشان سلطان نخواهد بود تا محشر

💡 سرو نازان بین که گوئی این جهان لعبتی پیش سلطان در قبای آن جهانی آمد است

💡 از غم سلطان جگرها خون شد آنگه ملک را راستی از خون تازه مشک ناب آمد پدید