یقنت

[ویکی الکتاب] معنی یَقْنُتْ: اطاعت خاضعانه کند (از قنوت و قنوت به معنای اطاعتی است که با خضوع و فروتنی همراه باشد. جزمش به دلیل شرط شدن برای بعد از خود می باشد )
ریشه کلمه:
قنت (۱۳ بار)
«یَقْنُتْ» از مادّه «قنوت» به معنای اطاعت توأم با خضوع و ادب است و قرآن با این تعبیر، به آنها گوشزد می کند که: هم مطیع فرمان خدا و پیامبر(صلی الله علیه وآله) باشند، و هم شرط ادب را کاملاً رعایت کنند.
دوام طاعت. در قاموس و اقرب طاعت آمده ولی راغب دوام طاعت مع الخضوع گفته است در مجمع البیان فرموده: اصل آن به معنی دوام است سپس به معنی طاعت، نماز، طول قیام، دعا و سکوت می‏آید از جابر نقل است که از پیغمبر «صلی اللَّه علیه و آله» سؤال شد: کدام نماز افضل است فرمود: طول القنوت یعنی طول قیام در نماز. صاحب العین گفته: قنوت در نماز دعا کردنست پس از قرائت. زید بن ارقم گوید: درنماز سخن می‏گفتیم تا آیه. آمد از سخن در نماز امساک کردیم. این معانی در قاموس و نهایه نیز آمده ولی ظاهراً بیان مصداق باشد که هر یک نوعی طاعت است. هر که از شما پیوسته در طاعت خدا و رسول باشد و کار نیکو کند مزدش را دوبار می‏دهیم.. ابراهیم برای خدا بنده مطیعی بود. پیوسته مطیع خدا باشید.. اشاره به طاعت موجودات از نظام هستی است که با قدرت خدا پی ریزی شده است. قانت همان ملازم طاعت است در بیشتر آیات ذکر اعمال دیگر با قنوت بیان و ذکر خاص با عام است.

💡 وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَیْنِ ای مثلی اجر غیرها. قال مقاتل: کان کلّ حسنة عشرین حسنة. قرأ حمزة و الکسائی: یعمل، یؤتها، بالیای فیهما، نسقا علی قوله: من یأت، و من یقنت. و قرأ الآخرون بالتاء.