کونوس

لغت نامه دهخدا

کونوس. ( اِ ) ازگیل ( در گیلان و مازندران ) گاواوبا. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ازگیل در گیلان و مازندران. کنس. کنوس. ( جنگل شناسی تألیف کریم ساعی ج 2 ص 235 ).

فرهنگ فارسی

از گیل. از گیل در گیلان و مازندران. کنس

جمله سازی با کونوس

نونوس بیبلیس، کونوس و میلتوس را به عنوان فرزندان آستریوس، پسر مینوس و آندروژنیا به تصویر می‌کشد. در این روایت، کائنوس با آوازی عاشقانه به تعقیب بیبلیس می‌پردازد که به روابط محارم بین خدایان اشاره می‌کند.