چایجان

لغت نامه دهخدا

چایجان. ( اِخ ) دهی است جزء دهستان سیاهکل رود، بخش رودسر شهرستان لاهیجان که در 21هزارگزی جنوب خاوری رودسر و یک هزارگزی شوسه رودسر به شهسوار، نزدیک دریا واقع شده. جلگه و مرطوبست و 700 تن سکنه دارد. آبش از نهر سیاهکل رود و آب چشمه، محصولش برنج، لبنیات و چای، شغل اهالی زراعت و راهش مالرو است. شعبه شیلات هم دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

جمله سازی با چایجان

به دلیل فاصله کم جنگل و دریا منظره‌ای بسیار جالب و کم‌نظیر دارد. ساحل این شهر شامل ساحل گلسرخ، ساحل اوشیان، ساحل طلائی و ساحل دریای مازندران قاسم‌آباد ساحل بند بن ساحل چایجان ساحل چایخانسر ساحل خشکلات ساحل سورخانی می‌باشد که در آن‌ها مجتمع‌های توریستی رفاهی و اقامتی بسیاری دائر می‌باشد. وسائل تفریحی دریائی مانند جت اسکی، قایق‌سواری و پاراسل در این سواحل موجود بوده و طرح سالم‌سازی شنا در ساحل گلسرخ اجرا گردیده‌است. پرورش گل‌های تزئینی از دیگر فعالیت مردمان این شهر می‌باشد. سالانه کورس اسب دوانی در سواحل چابکسر و اوشیان بر قرار بوده که مورد توجه دوستداران این وزرش قرار گرفته‌است. سرولات، اوشیان و چشمه دمکش از جاذبه‌های توریستی این منطقه بوده و سالانه گردشگرهای بسیاری را به خود جذب می‌نماید. در گستره جغرافیایی چابکسر ۴ محصول عمده کشاورزی یعنی برنج، چای، مرکبات و کیوی در کنار یکدیگر به عمل می‌آیند.
دین: دین مردم دهستان سیاهکلرود اسلام پیرو مذهب شیعه دوازده امامی (اثنی عشری) می باشند، در این دهستان اماکن مذهبی و بقاع زیادی در سیاهکلرود، کل محله، چایجان، جواهردشت، سُماموس و یک بنای تاریخی بنام قلعه "سنگ نو" که به ارتفاع 8 متر از سنگ ساخته شده است و در سمت شرق سیاهکلرود برروی تپه و بر فراز روستای بندبُن قرار دارد و به محلی "قلعه کتی" معروف است.