پرشعف

لغت نامه دهخدا

پرشعف. [ پ ُ ش َ ع َ ] ( ص مرکب ) پر از سرور و شادی. شادمان.

جمله سازی با پرشعف

مغزم در استخوان بهوایت سرشته است در سینه ام دلست بیاد تو پرشعف