قلتشن

واژه قلتشن در زبان عامیانه فارسی به فردی اطلاق می‌شود که:

نخراشیده و زمخت است: یعنی کسی که رفتار یا ظاهرش خشن، بی‌ظرافت و غیرمودبانه است.

گردن‌کلفت و زورگو است: یعنی فردی که با استفاده از زور یا قدرت فیزیکی، دیگران را تحت فشار قرار می‌دهد یا سعی می‌کند برتری خود را به رخ بکشد.

ویژگی‌های فرد قلتشن

معمولاً چنین فردی دارای رفتارهای تند و پرخاشگرانه است. ممکن است از قدرت فیزیکی یا رفتار تهدیدآمیز برای رسیدن به اهدافش استفاده کند. همچنین در جامعه، این افراد اغلب به عنوان گردن‌کلفت‌های زورگو شناخته می‌شوند.

زمینه استفاده

این واژه بیشتر در زبان محاوره و غیررسمی به کار می‌رود و معمولاً بار معنایی منفی دارد. در توصیف شخصیت‌های داستانی یا در گفت‌وگوهای روزمره، ممکن است از آن برای اشاره به افراد خشن و بی‌ادب استفاده شود.

فرهنگ معین

(قُ تَ شَ ) (ص. ) آدم نخراشیده و زمخت و زورگو.

فرهنگ عمید

گردن کلفت و زورگو.

ویکی واژه

آدم نخراشیده و زمخت و زورگو.

جملاتی از کلمه قلتشن

محمدعلی جمال‌زاده که به‌عنوان نویسندهٔ نخستین داستان‌های کوتاه فارسی شهرت یافته بود، در سال ۱۳۲۱ نخستین رمان خود را با نام دارالمجانین منتشر کرد. رمان‌های بعدی او با نام‌های قلتشن دیوان در سال ۱۳۲۵، راه‌آب‌نامه در سال ۱۳۲۷ و سر و ته یه کرباس در سال ۱۳۳۴ منتشر شد. اما منتقدان، این آثار را ضعیف‌تر از اولین داستان‌های او، به‌خصوص یکی بود یکی نبود، دانستند و آن را توصیفی از راه دور و بدون لمس کردن جامعه ایرانی تلقی کرده‌اند.