نهی ظاهری

[ویکی فقه] به نهی مستفاد از اماره یا اصل عملی؛ یا احکام مستفاد از اصول عملی برای مکلّف شاکّ یا جاهل به حکم واقعی، نهی ظاهری گفته می شود.
نهی ظاهری، مقابل نهی واقعی بوده و دارای دو معنای اصطلاحی است:
← معنای اول
۱. ↑ الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ایروانی، باقر، ج۳، ص۹۶-۹۵.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۳، برگرفته از مقاله «نهی ظاهری».
...

💡 عبدالنبی در جایگاه صدرالصدور، دیدگاه‌های اصلاحی خود دربارهٔ امر به معروف و نهی از منکر را پیاده‌سازی کرد. به نظر می‌رسد تأثیر نظراتش بر اکبر، موجب شد بعدتر تفکرات امپراتور بدان سو کشیده شود که رعایت اشکال ظاهری و الزامات رسمی اسلام مهم نیست. عبدالنبی با سیاست برابری‌خواهانهٔ اکبرشاه در امور دینی، موسوم به صلح کل، مخالف بود. با این حال اکبر سعی داشت دوستی خود با عبدالنبی را ادامه دهد. عبدالنبی با اکراه محضر (گواهی که اکبر را به عنوان بالاترین مرجع دینی برسمیت می‌شناخت) امضا کرد. او عموماً با برنامه‌های مذهبی و سیاسی اکبرشاه مخالف بود.