بالا بلوک

لغت نامه دهخدا

بالا بلوک. [ ب ُ ] ( اِخ ) از آبادیهای بارفروش. رابینو گوید: بلوکات بارفروش بقرارذیل است: بلده، بالابلوک، بالاتجن، بندپی، بیشه،... ( از ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 74 و 157 ).

فرهنگ فارسی

از آبادیهای بار فروش

جمله سازی با بالا بلوک

حداقل فاصله دو بلوک (تأمین‌کنندهٔ جان تیر T شکل) ۵/۶ سانتی‌متر است ولی عملاً با توجه به این که عرض تیرچه ۱۰ سانتی‌متر می‌باشد این فاصله در حدود ۵/۷ سانتی‌متر است در محاسبه تیرچه‌ها آن را با تکیه‌گاه ساده حساب می‌کنند در این صورت فقط ممان مثبت وسط دهانه را تحمل می‌کند و در تکیه گاه‌ها به میلگرد احتیاج ندارد ولی عملاً برای مقابله با نیروهای احتمالی تیرآهن بالای هر تیرچه یک عدد میلگرد ۱۰ یا ۱۲ آجدار به طول ۱ بر ۵ دهانه قرار می‌دهند که اصطلاحاً در کارگاه به آن آهن منفی گویند.