بخت دندان خای

لغت نامه دهخدا

بخت دندان خای. [ ب َ ت ِ دَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) کنایه از طالع ناموافق و بخت نامساعد. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). بخت بد و ناموافق. ( شرفنامه منیری ). طالع ناموافق و نامساعد. ( ناظم الاطباء ):
چون کنار شمع بینی ساق من دندانه وار
ساق من خائید گوئی بخت دندان خای من.خاقانی.