تمام مرد

عبارت «تمام مرد» یک اصطلاح عامیانه و تحسینی در فارسی است که برای توصیف شجاعت، وفاداری، صفت نیکو و توانمندی یک مرد به‌کار می‌رود. وقتی کسی را «تمام مرد» می‌نامند، معمولاً منظورشان این است که او از نظر اخلاقی، شخصیتی و رفتاری کامل و قابل اعتماد است.

این اصطلاح علاوه بر جنبه اخلاقی، می‌تواند به معنای قوت جسمانی و استقامت نیز باشد، به‌ویژه در مواقعی که مردی در انجام کاری دشوار یا خطرناک موفق باشد. در گفتار روزمره، «تمام مرد» نوعی ستایش از کمال مردانه است و اشاره به همه‌جانبه بودن ویژگی‌های مثبت او دارد.

به طور خلاصه، «تمام مرد» به کسی گفته می‌شود که هم شجاع، هم وفادار و هم توانمند است و در میان مردم به عنوان نمونه‌ای از یک مرد کامل و قابل احترام شناخته می‌شود.

لغت نامه دهخدا

تمام مرد. [ ت َ م َ ] ( ص مرکب ) مردی کامل. که همه صفات مردی را دارد: بونصر از آن شگفت ماند و گفت تمام مرد است این مهتر. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 379 ). رجوع به تمام و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

مردی کامل. که همه صفات مردی را دارد.

جمله سازی با تمام مرد

دینه (به عبری: דִּינָה) از شخصیت‌های اساطیری عبرانی است که نامش در کتاب مقدس آمده‌است. او دختر یعقوب از همسر اولش لیه بود. او برای دیدار مردان شکیم از نزد پدرش جدا شد و شاهزاده شکیم او را مورد تجاوز جنسی قرار داد. در انتقام این ماجرا، شمعون و لاوی به شکیم رفته و تمام مردان آن سرزمین را کشتند. بر اساس ادبیات خاخامی، دینه مورد لعن یعقوب قرار گرفت.

و خواجه احمد بدیوان بنشست و شغل وزارت سخت نیکو پیش گرفت و ترتیبی و نظامی نهاد که سخت کافی و شایسته و آهسته‌ و ادیب و فاضل و معاملت‌دان‌ بود و با چندین خصال ستوده مردی تمام. و کارهای نیکو بسیار کرد که مقرّر گشت که این محتشم چه تمام مردی بود.