بُزکوهی به گونه‌هایی از سردهٔ Capra گفته می‌شود که با شاخ‌های بلند، قوس‌دار و عرضیِ نرها شناخته می‌شوند. این پستانداران در مناطق مختلف اوراسیا، شمال آفریقا و شرق آفریقا پراکنده هستند. واژهٔ Ibex ریشه در زبان لاتین دارد که خود از زبان‌های ایبریایی یا آکیتانی وام گرفته شده و مشابه با واژهٔ باستانی اسپانیایی bezerro به معنای گاو نر و نیز becerro در اسپانیایی مدرن به معنای گوسالهٔ یک‌ساله است.
بزکوهی از نظر اندازه در محدودهٔ ۶۹ تا ۱۰۹ سانتی‌متر ارتفاع و وزنی بین ۹۱ تا ۱۲۲ کیلوگرم قرار دارد و طول عمر آن می‌تواند به ۲۰ سال برسد. گونه‌های نزدیک به بزکوهی مانند مارخور و بز اهلی معمولاً در ردهٔ بزکوهی‌ها دسته‌بندی نمی‌شوند. یکی از نژادهای شناخته‌شده، بزکوهی آلپی است که بومی سوئیس بوده و در بخش‌هایی از شمال ایتالیا و اتریش نیز یافت می‌شود.
این نژاد به کشورهای دیگر از جمله فرانسه صادر شده و دو سویه اصلی دارد: نوع شاخدار گریسونس (Graubünden) در شرق سوئیس و نوع بی‌شاخ از منطقهٔ اُبرهازلی و دریاچهٔ برینز. در برخی کشورها، نوع بی‌شاخ به عنوان نژادی مستقل با نام بز اُبرهازلی شناخته می‌شود. کتاب گلهٔ سوئیسی نیز در سال ۱۹۳۰ برای ثبت و حفظ این نژادها تأسیس شد.
