عبارت صواب گفتن ترکیبی است مرکب که به معنای صحیح و درست گفتن یا بیان حقیقت و واقعیت بدون اشتباه یا خطا است. وقتی گفته می‌شود کسی صواب گفته، یعنی حرفی زده که کاملاً مطابق با واقعیت، حقیقت یا واقع‌بینی است و سخنش از نظر درستی و صحت، قابل قبول و بدون نقص است.
در این عبارت، «صواب» به معنای درست، دقیق، و مطابق با حقیقت است و «گفتن» به معنای بیان کردن یا صحبت کردن است. بنابراین، «صواب گفتن» یعنی بیان کردن چیزی به شیوه‌ای که خطا، اشتباه یا کژی در آن نباشد؛ یعنی گفتن حقیقت به صورت کامل و بدون انحراف.
همچنین «صواب گفتن» می‌تواند به معنای تسدید و اصابه نیز باشد؛ یعنی حرفی که زده می‌شود به هدف صحیح خورده و درست و بجا است. این اصطلاح در مقابل «خطا گفتن» یا «اشتباه گفتن» قرار می‌گیرد و نشان‌دهنده دقت و صحت کلام است.