ایغال

ایغال یک اصطلاح است که به‌طور خاص در فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف معانی متفاوتی دارد. در برخی موارد، به معنای دست‌یابی به اهداف یا پیشرفت استفاده می‌شود. این کلمه ممکن است در متون ادبی یا فرهنگی به‌عنوان نمادی از موفقیت و تلاش برای رسیدن به خواسته‌ها به کار رود. ایغال معمولاً در زمینه‌های فلسفی، اجتماعی و فرهنگی مورد بحث قرار می‌گیرد. این واژه می‌تواند در مباحث مربوط به خودشناسی، رشد فردی و همچنین در تحلیل‌های اجتماعی به‌کار رود. به‌علاوه، در برخی متون هنری، ایغال به‌عنوان نماد تلاش‌های فردی یا جمعی برای تحقق اهداف اجتماعی مطرح می‌شود.

لغت نامه دهخدا

ایغال. ( ع مص ) ( از «وغ ل » ) تیز رفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). زود رفتن و شتافتن در آن. ( تاج المصادر بیهقی ). || درشدن در شهرها. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مشغول گردیدن در علم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || از جای بجای بردن حاجت کسی را و شتابانیدن آن. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
ایغال. ( ع اِ ) در علم عروض آن است که شاعر معنی خویش تمام بگوید و چون بقافیت رسد لفظی بیارد که معنی بیت بدان مؤکدتر و تمامتر گردد چنانکه گفته اند:
آنکه بدرخشد چو مصقول آینه در آفتاب.
و شک نیست که لمعان آینه مصقول در آفتاب بیشتر و تمامتر باشد و لکن معنی بیت بذکر آفتاب احتیاج ندارد که تشبیه او آن مشبه را در روشنی و درخشیدن بآینه مصقول تمامست. ( المعجم فی معاییر اشعار العجم چ مدرس رضوی ص 264 ). رجوع به کشاف اصطلاحات الفنون و تعریفات جرجانی شود.

فرهنگ معین

[ ع. ] (مص م. ) دور رفتن، به دور جای شدن.

فرهنگ عمید

در بدیع، آن است که شاعر قبل از آوردن قافیه مقصود خود را بیان کرده باشد و بعد برای تمام کردن شعر کلمه ای بیاورد که زائد به نظر آید.

ویکی واژه

دور رفتن، به دور جای شدن.

جملاتی از کلمه ایغال

از افراد مهمی که در این گورستان خاک شده‌اند، می‌توان به ایغال آلون، یوسف تیتکین، لیوی اشکول و شلومو بن آمی اشاره کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم