تاریخچه بلیلی به دوران‌های قدیم برمی‌گردد و ریشه‌های آن به فرهنگ‌های بومی و محلی ایران مرتبط است. این نوع موسیقی احتمالاً از قرن‌ها پیش در مراسم‌های مختلف و جشن‌ها اجرا شده و به تدریج به شکلی منسجم‌تر و شناخته‌تر درآمده است. با گذشت زمان، بلیلی تحت تأثیر تغییرات اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته و به یکی از نمادهای فرهنگی مناطق خاص تبدیل شده است. نوعی از موسیقی محلی است که در برخی مناطق ایران به ویژه در مناطق شمالی و غربی کشور رواج دارد. این موسیقی معمولاً با سازهای سنتی مانند دوتار و تنبک اجرا می‌شود و متنی شعری دارد که به فرهنگ و آداب و رسوم محلی اشاره می‌کند. ویژگی‌های آن شامل ریتم تند و شاداب، لحن محلی و تأثیرات فرهنگی متنوع است که به جذابیت آن افزوده است. بلیلی به عنوان یک نوع هنر موسیقایی، در فرهنگ ایرانی نقشی کلیدی ایفا کرده است. این موسیقی به انتقال داستان‌ها، افسانه‌ها و تجربیات زندگی مردم کمک کرده و به تقویت هویت فرهنگی جامعه محلی کمک می‌نماید. همچنین، بلیلی به عنوان یک عنصر مهم در جشن‌ها و مراسم‌های محلی شناخته می‌شود و به ترویج انسجام اجتماعی و همبستگی در بین مردم کمک می‌کند.