خوش شیوه

لغت نامه دهخدا

خوش شیوه. [ خوَش ْ / خُش ْ شی وَ / وِ ] ( ص مرکب ) آنکه در نگاشتن روش خوب دارد. آنکه به نوع خوش می نگارد.

فرهنگ فارسی

آنکه در نگاشتن روش خوب دارد آنکه به نوع خوش می نگارد.

جمله سازی با خوش شیوه

پیش نظر عاقل، چیزی نبود خوش‌تر از مسلک مجنونی، وز شیوه شیدایی