کار به راه برد

دولت وصلت به من بی سر و پا کی رسد کار به بخت اوفتاد تا که بود بختیار

خانهٔ عمر مرا عشق ز بنیاد بکند عشق باشد که چنین کار به بنیاد کند

در جهان کار رخ و قد تو بالا گیرد اگر این کار به صاحب نظران بگذارند

من کجا، دسترس قیمت وصل تو کجا ترسم از مفلسی ام کار به سودا نرسد

چو هیچ کار به اندیشه بر نمی آید چه بر دل اینهمه اندیشه بار باید کرد؟

یاربْ که تنه کار به دنی نظامْ بو! سریرِ سَلَیْمُونی تنه مَقامْ بو!