چاقی کودکی

نسخه ۲۰۱۲ توسط پنگوئن با عنوان خالص، سفید و مرگبار منتشر شد: چگونه شکر ما را می‌کشد و چه کاری می‌توانیم انجام دهیم تا آن را متوقف کنیم. متن یودکین با متن نسخه ۱۹۸۶ یکسان است. علاوه بر این، نسخه جدید مقدمه ای از رابرت لوستیگ دارد، که مستقل از یودکین، برخی از اثرات مضر ساکاروز، به ویژه در علت‌شناسی چاقی در دوران کودکی را کشف کرده بود. این نسخه خالص، سفید و مرگبار به آلمانی و کره ای ترجمه شده‌است.

عوامل محیطی که هر یک با افزایش اندک خطر ابتلا به اسکیزوفرنی در مراحل بعدی زندگی همراه هستند، شامل: هیپوکسی داخل رحمی، عفونت، تنش‌های مادر پیش از تولد زایمان (تنش‌های جسمی و روانی) و سوءتغذیه مادر طی رشد و تکامل پیش از تولد جنین. ارتباطی بین اسکیزوفرنی و چاقی مادر یافت شده است که با افزایش استرس اکسیداتیو، و تنظیم نامناسب مسیرهای دوپامین و سروتونین همراه است. نشان داده شده است که تنش‌های مادر و عفونت در دوران بارداری، از طریق افزایش سیتوکین‌های پیش‌التهابی، رشد عصبی جنین را دستخوش تغییر می‌کنند. همچنین ارتباط اندکی بین ابتلا به اسکیزوفرنی با متولد شدن در زمستان یا بهار، که احتمالاً به دلیل کمبود ویتامین دی است، و با عفونت ویروسی پیش از تولد نیز وجود دارد. عفونت‌های دیگر در دوران بارداری یا حدود زمان تولد که با افزایش خطر مرتبط هستند، شامل عفونت‌های ناشی از توکسوپلاسما گوندی و کلامیدیا است که خطر ابتلا را حدود پنج تا هشت درصد افزایش می‌دهند. عفونت‌های ویروسی مغز در دوران کودکی نیز با افزایش خطر اسکیزوفرنی در بزرگسالی ارتباط دارند.

بررسی تحقیقات محرک بالینی، ایمنی و اثربخشی مصرف طولانی مدت مداوم آمفتامین برای درمان ADHD را ثابت کرده است. آزمایش‌های کنترل شده تصادفی درمانی محرک مداوم برای درمان ADHD به مدت ۲ سال اثربخشی و ایمنی درمان را نشان داده است. دو بررسی نشان داده است که درمان محرک مداوم طولانی مدت برای ADHD در کاهش علائم اصلی ADHD (یعنی بیش فعالی، بی‌توجهی و تکانشگری)، افزایش کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی و ایجاد بهبود در تعداد زیادی از نتایج عملکردی در ۹ دسته از نتایج مربوط به دانشگاهیان، رفتار ضد اجتماعی، رانندگی، مصرف مواد غیر دارویی، چاقی، شغل، عزت نفس، استفاده از خدمات (یعنی خدمات تحصیلی، شغلی، بهداشتی، مالی و حقوقی) مؤثر است)، و عملکرد اجتماعی. یک بررسی، یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی نه‌ماهه در درمان آمفتامین برای ADHD در کودکان را برجسته کرد که به‌طور متوسط افزایش ۴٫۵ امتیاز ضریب هوشی، افزایش مداوم توجه و کاهش مداوم در رفتارهای مختل و بیش فعالی نشان داد. بررسی دیگر نشان داد که بر اساس طولانی‌ترین مطالعات پیگیری انجام شده تا به امروز، درمان محرک مادام العمر که در دوران کودکی آغاز می‌شود، به‌طور مداوم برای کنترل علائم ADHD مؤثر است و خطر ابتلا به اختلال مصرف مواد را در بزرگسالان کاهش می‌دهد.