هرزه اندیش

لغت نامه دهخدا

هرزه اندیش. [ هََ زَ / زِ اَ ] ( نف مرکب ) بداندیش. غلطاندیش. آنکه رای و اندیشه درست ندارد:
بدین شکرانه داد آن هرزه اندیش
دو پانصد بخته فربی به درویش.نزاری قهستانی.

جمله سازی با هرزه اندیش

ناگهم زد بانگ جبریل خرد کای هرزه سنج از ادب هیچ ار نه اندیشی ز ما خود شرم‌دار