نعت گفتن

لغت نامه دهخدا

نعت گفتن. [ ن َ گ ُ ت َ ]( مص مرکب ) نعت کردن. مدح و ستایش کردن:
نعت گوئی جز به نام او سخن ضایع شود
تخم چون در شوره کاری ضایع و بی بر شود.عنصری.

فرهنگ فارسی

نعت کردن. مدح و ستایش کرد.

جمله سازی با نعت گفتن

در سخن جز نام او گفتن خطا باشد خطا در هنر جز نعت او گفتن ستم باشد ستم
چه خیزد از غزل و نعت نیکوان گفتن چرا نگویی نعت و ثنای خیر بشر
شها مدح تو نبود حد من زانرو گه الکن رسول الله را گفتن نیارد نعت حسانی