لغت نامه دهخدا
چو گشتم ز گفتار او ناامید
شدم لاجرم تیره روز سپید.فردوسی.که گر او نشستی به خون دست خویش
نگه داشتی دین و آئین و کیش
نکردی به خون سرخ ریش سپید
نگشتی ز بوم و ز بر ناامید.فردوسی.
ناامید گشتن
چو گشتم ز گفتار او ناامید
شدم لاجرم تیره روز سپید.فردوسی.که گر او نشستی به خون دست خویش
نگه داشتی دین و آئین و کیش
نکردی به خون سرخ ریش سپید
نگشتی ز بوم و ز بر ناامید.فردوسی.
جمله سازی با ناامید گشتن
غرقهٔ این بحر گشتن ناامید وانگهی امید گوهر داشتن
