در قرآن کریم، پدیده‌ی استراق سمع که به معنای گوش‌دادن پنهانی و دزدکی است، به‌صورت ویژه در ارتباط با شیاطین و جنیان مطرح شده و مورد نکوهش قرار گرفته است. آیات متعددی به وجود موانعی در آسمان‌ها اشاره می‌کنند که از دسترسی و شنود غیرمجاز این موجودات به وحی و اسرار آسمانی جلوگیری می‌کند. بر اساس این آیات، آسمان به‌وسیله‌ی نگهبانان قدرتمند و شهاب‌های آسمانی محافظت می‌شود تا هیچ شیطان رانده‌شده‌ای نتواند به‌طور مخفیانه به ملأ اعلی (عالی‌ترین جمعیت فرشتگان) نزدیک شده و به سخنان آنان گوش فرا دهد.
تفسیر این آیات نشان می‌دهد که خداوند متعال، حقایق وحیانی و اخبار غیبی را به‌شیوه‌ای حکیمانه از دسترس شیاطین مصون داشته است. هنگامی که جنیان یا شیاطین قصد استراق سمع دارند، با موانعی سخت و شهاب‌های درخشان و آماده به مقابله روبرو می‌شوند که آنان را از هر سو هدف قرار می‌دهند و مانع نفوذ و شنود آنان می‌گردند. این نظام حفاظتی، بخشی از تدبیر الهی در حفظ قداست و امنیت وحی است و بر قدرت و علم بی‌پایان پروردگار در اداره‌ی جهان هستی دلالت دارد.
بنابراین، می‌توان دریافت که آسمان‌ها، به‌ویژه آسمان دنیا، با چراغ‌های فروزان (ستارگان) آراسته شده و در عین حال، به‌صورتی محکم و دقیق از گزند هر شیطان سرکش و رانده‌شده‌ای حفظ گردیده است. این مفهوم در آیاتی که به «حفظ» آسمان‌ها اشاره می‌کنند به وضوح نمایان است و تأکید می‌کند که تنها کسانی که موفق به ربودن سخنی می‌شوند، توسط شهابی درخشان و گریزناپذیر دنبال خواهند شد. این امر، هشداری برای جلوگیری از هرگونه تلاش برای دستیابی به علوم غیبی به روش‌های نادرست و غیرمجاز محسوب می‌شود.
