مهره سنگ

لغت نامه دهخدا

مهره سنگ. [ م ُرَ / رِ س َ ] ( اِ مرکب ) نوعی از عقیق سیاه و سپید که مخصوصاً در عربستان یافت می گردد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نوعی از عتیق سیاه و سپید که مخصوصا در عربستان یافت می گردد.

جمله سازی با مهره سنگ

نمای این ساختمان از سمت خیابان امام خمینی، سنگی است و در نمای داخلی آن در ضلع جنوبی، ترکیبی از سنگ و آجر به کار رفته است. استفاده از سنگ و آجر در نماهای ساختمان و همچنین استفاده از پیچ و مهره برای اتصال تیر آهن‌های سقف، از ویژگی‌های این ساختمان است.
پیشنهاد شده‌است که باید از خوردن هر گونه ماهی یا بی مهره ای که در بندر پاگو پاگو صید شده‌است خودداری کرد زیرا آنها به فلزات سنگین و سایر آلاینده‌ها آلوده هستند.
اندازه قبرها که با لوح‌های سنگی برجسته بسته شده‌اند، نشان‌دهنده این است که این مقابر خانوادگی یا جمعی است. در مقایسه با سایر مکان‌ها مشخص می‌شود که دفن‌های بنی سورمه بین سال‌های ۲۶۰۰ تا ۲۵۰۰ قبل از میلاد ساخته شده‌اند. از نظر زمانی، لویی ون دن برگه به‌طور کامل مهره‌ها را مستند نمی‌کند و حتی برخی از آنها به عنوان مثال مربوط به کاشی و سرامیک است.
ستون مهره‌ها در خزندگان و پرندگان: در خزندگان، اسکلت طرح عمومی مشابه دوزیستان را دارد. ناحیه گردن توسعه یافته و دارای دو تا مهره گردن به نام اطلس و آسه‌است. اتصال مهره‌های ستون مهره‌ها طوری است که بتواند وزن سنگین جانور را تحمل کند. در پرندگان، ساختار ستون مهره‌ها نسبت به خزندگان تغییر زیادی نکرده‌است.
بود از سنگ ملامت مهره گهواره ام نیست امروز از جنون ربط من شیدا به سنگ
در اردیبهشت ۱۴۰۳ همز مان با احداث اتوبان در اردبیل، یک گور با مشخصات و یافته‌های عصر آهن به همراه تدفین، چهار ظرف سفالی، یک سوزن مفرغی و مهره‌­های کوچک عقیق، صدف و خمیرشیشه و تکه­‌های سنگ ابسیدین یافت شده است.