مردم ازاری

تو ماه روی و سمن بوی و مشک مو، صد حیف که جنگجوی و جفا خوی و مردم آزاری

مردم چشمم ز آزارت بخون آغشته شد نور چشم من، بگو: کین مردم آزاری چه بود؟

بتیغ مردم آزاری چرا دل را بفرسائی برای پیکر خاکی چرا جان را برنجانی

بکوش تا دل آزرده ای به دست آری که اهل دل نپسندند مردم آزاری

در تصور درنیاید مردم آزاری مرا خاطر آزردن نباشد پیشهٔ اندیشه ام

حدیث بشنو، از آزار مردمان برخیز که هیچ چیز نخیزد ز مردم آزاری