لغت نامه دهخدا ( مآبی ) مآبی. [ م َ ] ( ص نسبی ) مأخوذ از تازی، وبائی و طاعونی. ( ناظم الاطباء ).- امراض مآبیه؛ امراض طاعونی. ( از فرهنگ جانسون ). امراض وبائی. ( از ناظم الاطباء ).
جمله سازی با م ابی از ابیات سروده شده توسط بیژن ارژن، به موارد زیر میتوان اشاره نمود: در آندم جهد کن تا باز دانی ابی خود جمله اسرار معانی