قدر اچ

دل دو نیم چوگندم نموده‌اند انبار اگر به قدر عدس دیده‌اند دنیا را

تو و طوبی و ما و قامت یار فکر هر کس به قدر همت اوست

چو آن میدرکشی جان جهانی ولی گر قدر خود آن دم بدانی

گر به قدر اجر بخشی دوستان را منزلت باشد از تمکین سراسر عرصهٔ دارالسلام

فرمان مطلقش شده هم پهلوی قدر حکم روان او شده هم زانوی قضا

در وادیی‌ که داشت‌ ضعیفی‌ صلای جهد دستم به قدر آبلهٔ پا بلند بود