شکست رسیدن

لغت نامه دهخدا

شکست رسیدن. [ ش ِ ک َ رَ / رِ دَ ] ( مص مرکب ) شکست آمدن. دچار شکست شدن.
- شکست به جان رسیدن؛ حرمان و نومیدی دست دادن:
نه امّید عقبی نه دنیا به دست
ز هردو رسیده به جانم شکست.فردوسی.و رجوع به شکست آمدن شود.

فرهنگ فارسی

شکست آمدن دچار شکست شدن.

جمله سازی با شکست رسیدن

در سال ۳۰۵ دورهٔ بیست‌سالهٔ دیوکلسین و ماکسیمیان پایان یافت و هر دو استعفا کردند. گالریوس و کنستانتیوس کلوروس به مقام آگوستوس رسیدند و ماکسیمینوس و فلاویوس والریوس سوروس را به عنوان سزار انتخاب کردند. ولی این نظام به سرعت فروپاشید. کنستانتیوس در سال ۳۰۶ درگذشت و گالریوس به مقام آگوستوس ارتقا یافت. نیروهای کنستانتیوس ادعای مقام آگوستوس برای پسرش کنستانتین کردند. در همین زمان، ماکسنتیوس پسر ماکسیمیان نیز که از رسیدن به قدرت بازمانده بود، سوروس را شکست داد، او را وادار به استعفا کرد و در سال ۳۰۷ به قتل رساند. سپس ماکسنتیوس و ماکسیمیان خود را آگوستوس خواندند. در سال ۳۰۸ چهار نفر مدعی مقام آگوستوس بودند.
تایوین لنیستر هرنهال را ترک می‌کند و این امر موجب می‌شود تا آریا به همراه گندری و هات‌پای بتوانند فرار کنند. در پایتخت، سرسی سعی می‌کند با دزدیدن رز از تیریون اخاذی کند. او به اشتباه فکر می‌کند رز معشوقهٔ تیریون است. در نبرد بلک‌واتر، تیریون بیشتر نیروهای استنیس را به وسیله وایلدفایر منهدم می‌کند. نیروهای استنیس به قلعه می‌رسند. تیریون نیروهای خود را از راهی مخفی از قلعه خارج می‌کند به صورتی که از پشت سر به نیروهای استنیس حمله‌ور می‌شوند. با رسیدن تایوین لنیستر، استنیس به صورت کامل شکست می‌خورد.