رباح بن حارث

لغت نامه دهخدا

رباح بن حارث. [ رَ ح ِ ن ِ رِ ] ( اِخ ) ابن عاد عوص بن ارم بنی سام. به روایت خواندمیر جد پدر هود پیغمبر بود. رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 33 شود.

فرهنگ فارسی

ابن عاد عوص بن ارم بنی سام. به روایت خواند میر جد پدر هود پیغمبر بود.

جمله سازی با رباح بن حارث

💡 احمد حنبل به نقل از ((البداية والنهاية )) در آخر غزوه حنين، مى نويسد: ابو عمر عبدالملكبن عمرو و مغيرة بن عبدالرحمن از ابو الزناد روايت مى كند كه گفت: مرقع بن صيفى ازجدّش رباح بن ربيع برادر حنظله كاتب نقل كرد كه چون پيغمبر از جنگى كهپيشقراول آن خالد وليد بود بازگشت، رباح و همراهانش از كنار زنى گذشتند كهپيشقراولان او را كشته بودند. سپس اجتماع نموده به تناسب اندام وى مى نگريستند، تااينكه پيغمبر در حال سواره سر رسيد، مردم كنار رفتند تا پيغمبر - صلّى اللّه عليه وآله- آن كشته را بنگرد. حضرت فرمود: اين زن نبايد كشته مى شد. سپس فرمود: خالد راپيدا كن و بگو بچه ها و مزدوران نبايد كشته شوند.