جنگ ازمای

لغت نامه دهخدا

( جنگ آزمای ) جنگ آزمای. [ ج َ زْ / زِ ] ( نف مرکب ) جنگ آزماینده. باوقوف در کار جنگ. ( ناظم الاطباء ):
شکسته شد آن مرد جنگ آزمای
از آن پرسخن نامه سوفرای.فردوسی.ز کوپال آن پیل جنگ آزمای
درآمد سر پیل پیکر ز پای.نظامی.