جعبه خازن

اولین خازن الکترولیتی که به صورت صنعتی به کار گرفته شد، شامل یک جعبه فلزی بود که به عنوان کاتد مورد استفاده قرار گرفت و با یک الکترولیت بوراکس حل شده در آب، که در آن یک ورقه آلومینیوم آنودایز تاشو قرار داده شد. با اعمال ولتاژ DC از خارج، یک لایه اکسید روی سطح آند تشکیل شده‌است. مزیت این خازن‌ها این بود که در این زمان با توجه به مقدار خازنی متوجه شدیم که آن‌ها به‌طور قابل توجهی کوچکتر و ارزان تر از همه خازن‌های دیگر هستند. این ساخت و ساز با سبک‌های مختلف ساخت آن، اما با مورد به عنوان کاتد و ظرف به عنوان الکترولیت تا دهه 1930 مورد استفاده قرار گرفت و به عنوان خازن الکترولیتی "مرطوب" نامیده می‌شود، با توجه به محتوای آب بالا است.