لغت نامه دهخدا ( جان آفریدن ) جان آفریدن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) روح را خلق کردن. روان را پدید آوردن: چون ملک العرش جهان آفریدمملکت صورت و جان آفرید.نظامی.
جمله سازی با جان افریدن عجب باشد تن از جان آفریدن ز گل خورشید تابان آفریدن بهشتی بر سر سرو خرامان برای نزهت جان آفریدن