تنک روزی

چه سود ار تنک شکر شد دهانش که یک شکر ازان روزی ما نیست

بچشم کم مبین ای عیبجو اشک نیاز من که اندک اندک این آب تنک جیحون شود روزی

سعی روزی‌کاهش است ای بیخبر چشمی بمال آسیاها شد درین سودا تنک‌تر از سفال