دانشنامه اسلامی
ابر هلاکت بار، در بیابانهای محل زندگی قوم عاد پدیدار شد:فلما راوه عارضا مستقبل اودیتهم قالوا هـذا عارض ممطرنا بل هو ما استعجلتم به ریح فیها عذاب الیم. «پس چون آن (عذاب) را (به صورت) ابری روی آورنده به سوی وادیهای خود دیدند گفتند این ابری است که بارش دهنده ماست (هود گفت نه) بلکه همان چیزی است که به شتاب خواستارش بودید بادی است که در آن عذابی پر درد (نهفته) است»( «وادی» مفرد «اودیه» به معنای دامنه کوههای بزرگ است. گفتنی است که به قرینه «هذا عارض ممطرنا» معلوم می شود که منطقه دچار کم آبی بوده.)
دیدگاه تفسیر نمونه
و کلمه (عارض) به معنای ابری است که ناگهان بر کرانه افق پیدا گشته، و به تدریج همه آسمان را می پوشاند، و این یکی از نشانه های آن عذاب است که ضمیر در (راوه) هم به آن برمی گردد، البته لفظ آن ابر، در آیه نیامده، لیکن از سیاق فهمیده می شود. و جمله (مستقبل اودیتهم) دومین صفت آن است. کلمه (اودیه) جمع (وادی -بیابان) است. و معنای (قالوا هذا عارض ممطرنا) این است که وقتی آن ابر را می بیند به یکدیگر بشارت می دهند که این ابری است که بر ما خواهد بارید، آری چنین می پندارند.
