بی تاو

صائب بهار رفت، چه از کار رفته ای ؟ تاوان عیش رفته ز فصل بهار گیر

گر حال تو شد جمع چه تاوان به پریشان ورچشم تو شد مست چه تقصیر به هشیار

نیاط یا تاو کژدم یک ستاره است که در صورت فلکی کژدم قرار دارد.

این چه زیشان برده اند آسان دهد هیچ تاوان نیست اگر تاوان دهد

چونکه بختم برساند به شب وصل ای دل با من خسته نگویی که مرا تاوان چیست

ز بار انده هجران ضعیف قد تو را دو تاو لرزان چون شاخ بارور دارد